Ezoteryka · Filozofia

Harmonia hermetyzmu

Siedem Praw Hermetyzmu według „Kybalionu”, dzieła z 1908 roku, przedstawiającego starożytną, greko-egipską filozofię hermetyzmu.

1. Prawo Mentalizmu (Umysłowości)
„Wszystko jest umysłem; Wszechświat jest Mentalny”

2. Prawo Zgodności (Powiązania)
„Tak jak na górze, tak i na dole; tak jak na dole, tak i na górze”

3. Prawo Wibracji
„Nic nie spoczywa; wszystko jest w ruchu; wszystko wibruje”

4. Prawo Biegunowości (Dwoistości)
„Wszystko jest podwójne; wszystko ma swoje bieguny; wszystko tworzy parę ze swoim przeciwieństwem; podobne i niepodobne są tym samym; przeciwieństwa są identyczne w swojej naturze, lecz różne w stopniu; skrajności się spotykają; wszystkie prawdy są jedynie półprawdami; wszystkie paradoksy da się pogodzić”

5. Prawo Rytmu
„Wszystko płynie, na zewnątrz i do środka; wszystko ma swoje pływy; wszystkie rzeczy wznoszą się i upadają; ruch wahadła manifestuje się we wszystkim; miara wychylenia w prawo jest miarą wychylenia w lewo; rytm się kompensuje”

6. Prawo Przyczyny i Skutku
„Każda przyczyna ma swój skutek; każdy skutek ma swoją przyczynę; wszystko dzieję się według Prawa; przypadek to jedynie nazwa dla nierozpoznanego Prawa; istnieje wiele płaszczyzn przyczynowości, lecz nic nie wymyka się Prawu”

7. Prawo Rodzaju (Płci)
„Rodzaj jest we wszystkim; wszystko ma swoje męskie i żeńskie pierwiastki; rodzaj manifestuje się na wszystkich płaszczyznach”

źródło

Jan Matejko - "Alchemik Sedziwoj" (1867)
Jan Matejko – „Alchemik Sedziwoj”  / żródło

7 myśli w temacie “Harmonia hermetyzmu

  1. Hermetyzm – filozofia, nauka tajemna, okultyzm, czy zabobon? Jeżeli niemalże każdy młody człowiek ma do niego dostęp za pośrednictwem internetu, to czym się stanie?

    Polubienie

  2. Każdy ma dostęp, ale nie każdy ma dar zrozumienia czy pełnego zrozumienia.

    Ci, którzy nie rozumieją wcale, lub rozumieją powierzchownie, zwykle wyśmiewają takie starożytne filozofie jako „zabobony” czy półprawdy.

    Np. homoseksualistom bardzo może się nie podobać punkt ostatni – „Prawo Rodzaju (Płci)”. A ja widziałam to też gdzie indziej, w innych systemach filozoficzno-światopoglądowych, nie tylko w hermetyzmie. To zbyt uniwersalne i zdroworozsądkowe, aby nie mieć prawie zupełnej pewności, że świat związków jednopłciowych jest aberracją natury, która zapewne też mieści się w jakimś Prawie.

    Zresztą w związkach gejów czy lesbijek zawsze jedno utożsamia się z mężczyzną hetero, a drugie z kobietą.

    Polubienie

  3. Otóż właśnie, każdy mężczyzna ma również element kobiecy; każda kobieta zawiera w sobie pierwiastek męski. Człowiek – androgen to ten, który przeszedł proces indywiduacji, jest jednocią przeciwieństw. Nie widzę sprzeczności. Nie widzę pogwałcenia praw natury, wg mnie wszystko odbywa się w sferze duchowej, psychicznej człowieka. Pozdrawiam serdecznie.

    Polubienie

  4. W sferze duchowej wszystko jest OK. Ale taki związek nie ma zdolności przenoszenia genów (życia). Musi uciekać się do półśrodków (wypożyczani mężczyźni/kobiety, „zapładniacze”/nosicielki dzieci). Harmonia się załamuje. Choć każdy może postrzegać to inaczej.

    Pozdrawiam 🙂

    Polubienie

  5. „Najwybitniejszym współczesnym adeptem hermetyzmu był Franz Bardon, uznawany za inkarnację Hermesa Trismegistosa.”

    Zródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Hermetyzm

    http://franzbardon.pl/hermetyzm.php

    „W późnym antyku i w średniowieczu gnoza hermetyczna — nigdy przecież nie mająca charakteru jednolitego — uległa całkowitej „neoplatonizacji” i ponadto silnie sprzęgła się z magią, tym samym zaś w dużej mierze zmieniła swą skrajnie dualistyczną i akosmiczną postawę na postawę większego zaangażowania w świecie. (Psychologiczną analizę tej metamorfozy daje C.G. Jung w swym studium pt. Duch Merkuriusz. Jako taki „nowy” hermetyzm towarzyszył — później także w XVII, XVIII i XIX w. — schyłkowym dziejom alchemii. Wtedy to także — w wieku XVII — humanista Patritius zaproponował papieżowi Grzegorzowi XIV, by filozofię arystotelesowską zastąpić w myśli kościelnej — filozofią hermetyczną.

    Taki też hermetyzm dotarł do naszych czasów. Jeszcze przed I wojną światową wyszło klasyczne dzieło neohermetyzmu: The Kybalion. A Study of the Hermetic Philosophy of Ancient Egypt and Greece, napisane przez „trzech wtajemniczonych” (1908), oraz jego wschodni odpowiednik pióra Dymitra Strandena pt. Hermetyzm. Tajemna filozofia Egipcjan (1914), przełożone na polski przez M.W. i wydane we Wrocławiu w 1977 r. Przy lekturze tych dzieł trzeba jednak pamiętać, że z antyczną gnozą hermetyczną mają one już niewiele wspólnego.”

    Zródło: http://www.gnosis.art.pl/e_gnosis/aurea_catena_gnosis/prokopiuk_hermetyzm.htm

    Polubienie

Dodaj komentarz

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.